Omgaan met calamiteiten

Als bulkchauffeur heb ik al aardig wat kilometers gemaakt. Sinds 1985 rijd ik in de bekende rode Nijhof-Wassink trekkers door Europa rond. En sinds 2006 houd ik mij vooral bezig met calamiteiten. Ik rijd namelijk met een zuigoplegger. Dit is een speciale geconstrueerde oplegger die producten uit silo’s kan halen. De droge bulkproducten worden in deze silo-oplegger gezogen. Dit kunnen bijvoorbeeld producten zijn die in de verkeerde silo zijn gelost of een silo kan zo beschadigd zijn dat in verband met de veiligheid de producten zo snel mogelijk uit de silo gehaald moeten worden.

Omdat het om calamiteiten gaat, is het werk zeer afwisselend. Je weet niet wat je aantreft en het is vaak ook improviseren. Zo wordt er met het plaatsen van de silo vaak geen rekening gehouden dat deze leeggehaald kan worden. Ter plekke heb ik dan ook altijd overleg met de klant hoe we het beste kunnen aanpakken. Veiligheid staat hierin voorop en daarbij proberen mijn collega’s en ik er ook voor te zorgen dat de kwaliteit van het verkeerd geloste product intact blijft. Zo kunnen we het product naar een nieuwe losadres of terug naar onze klant brengen.

Het werk geeft zeer veel voldoening, omdat ik merk dat ik onze klanten echt help. Zo kreeg ik laatst op zaterdagmiddag een belletje van onze planningsafdeling van Feed Logistics. Een boer had verkeerd voer gekregen en er moest snel nieuw voer komen en het oude voer uit de silo gehaald worden. Het vee moest namelijk gevoerd worden. Dan ga je direct op pad en zorg je ervoor dat het goed komt voor onze klant, de boer en het vee. Voor calamiteiten is het belangrijk dat je flexibel en oplossingsgericht bent. Maar zonder de ondersteuning van het thuisfront kan ik dit werk niet doen. Het is prettig om te weten dat zij het goed vinden dat ik er niet altijd ben en dat thuis de plannen last-minute veranderd kunnen worden. Gelukkig kan ook mijn gezin omgaan met calamiteiten.